Vrijwilligerswerk en afscheid Nepal

Nog één laatste blog dan voordat we Nepal verlaten..

Lumbini
Lumbini is vooral bekend omdat het de geboorteplaats is van Boeddha. Nu hebben we deze exacte plaats van geboorte mogen bewonderen, maar dit deed ons persoonlijk niet zoveel. Wij hechten meer waarde aan de wijze woorden van Boeddha tijdens zijn leven. Verder zijn er vele andere kloosters in Lumbini, allemaal staan deze in een soort park waar het prettig was om een dagje rond te wandelen zonder verkeer.

Baghmara
Nadat we weer een paar dagen waren bijgekomen in Lumbini was het tijd om weer af (terug) te reizen naar Chitwan.
Na 4 bussen en een wandeling van een paar kilometer waren we dan aangekomen in Bhagmara in het huis van Bhim en zijn familie (bestaande uit zijn vrouw, 3 kinderen en ouders). Hier zouden we 6 dagen blijven om vrijwilligerswerk te doen. Na een warm welkom en een kopje van de lekkerste Nepali thee die we tot nu toe hebben gedronken was het tijd voor het diner. Daarna gingen we vroeg slapen en zat de eerste dag er alweer op.
De volgende dag zijn we naar de nabij gelegen boerderij gelopen om wat vrijwilligerswerk te doen. Op de boerderij hebben ze voornamelijk tomaten en aardappelen. Die dag zouden we de tomaten op gaan binden zodat ze niet op de grond lagen. Hiervoor moesten we eerst een uur het touw ontwarren dat zou worden gebruikt. In dit land is immers geen sprake van weggooien en nieuwe kopen, maar hergebruiken. Op het moment dat we daarmee bezig waren was er echter wat consternatie en bleek dat een oude dame uit het dorp is overleden.
De neef van Bhim, die ons wegwijs maakte op de boerderij, verontschuldigde zich meteen omdat hij daar naartoe ging om te helpen. In deze cultuur en op het platteland is het namelijk gebruikelijk dat iedereen uit het dorp komt helpen. Iedereen wordt gebeld, en komt uit zn werk. Hier geen regels over hoeveelstegraads je bent. De een blaast de hoorn om te vertellen dat er iemand is overleden, de volgende snijdt bamboe waarop het lichaam naar de rivier wordt gedragen, etc. Iedereen draagt een steentje bij. Mooi om te zien. Nog dezelfde dag zou de vrouw naar de rivier worden gebracht om daar te worden verbrand, en de as in de rivier te strooien, zoals we ook in Kathmandu (pashupatinath) hebben gezien.
Voor ons zat de eerste dag vrijwilligerswerk er dan ook alweer op nadat we al het touw hadden ontward en opnieuw hadden opgewonden.

De volgende dag bonden we de tomaten op, en de dag erna hebben we de onderste bladeren van de tomatenplanten afgeknipt die geen tomaten zouden produceren. Met als enige nadeel de ietwat oncomfortabele houding is het verder leuk en ontspannen werk. Ook leuk om zo iets te leren over het groeien van tomaten en door de gesprekken met neef Sandip leerden we ook nog weer meer over Nepal.
Ook met Bhim hebben we leerzame gesprekken gehad. Zo legde hij uit hoe zijn biogas systeem werkt. Door de mest van zijn koeien te gebruiken maakt hij zelf gas wat hij gebruikt om te koken. Super voor het milieu en uiteindelijk voor de portomonnee. Helaas hebben veel Nepalezen het bedrag voor de initiële aanschaf voor zo'n systeem niet, en kunnen ze het zich ook niet veroorloven om een stuk van hun land op te offeren waar anders gewassen kunnen groeien.
Hij legde ons ook uit hoe het boerenbestaan op andere vlakken uitdagingen met zich meebrengt. De laatste jaren is het land steeds minder gewassen op gaan brengen, doordat er continue op verbouwt wordt. Hierdoor wordt de grond 'arm', doordat de voedingsstoffen om de gewassen te laten groeien steeds minder aanwezig zijn. Een gemiddelde boer in Nepal heeft echter geen spaarpotje om het land een jaar met rust te laten en niets te verbouwen. Op het moment dat er geoogst wordt dan moet een boer zo snel mogelijk van zijn oogst af, omdat het anders rot en dan heeft hij niets. De opkopers zijn zich hiervan bewust en kunnen daardoor een lage prijs bieden (20 roepies per kilo= 16 eurocent per kilo) voor de producten van de boer. De opkoper is degene die het vervolgens met 100-300% winst verkoopt. Door de lage prijzen van de opkopers en de lagere productie van gewassen gaan steeds meer boeren pesticiden en GMO gebruiken, om zo toch hun productie omhoog te kunnen brengen en hun hoofd boven water te kunnen houden. Deze pesticiden komen uiteindelijk in het grondwater terecht wat nu nog gebruikt kan worden om van te drinken, maar straks dus niet meer. Voor ons weer even een eye-opener waarom fair trade producten belangrijk zijn, om zo deze cirkel te doorbreken.

Bhim is een drukke man; hij is leraar, heeft de boerderij en zit in het management van de buurt. Op een ochtend werd er druk gepraat verderop in de straat. Het was een bijeenkomst van de buurt, omdat het geld van Chitwan NP voor een deel wordt verdeeld onder de buurten in de omgeving. Deze mogen zelf bepalen waar ze dit aan besteden. Mooi om te zien, dat dat geld dan zo direct in de buurt terecht komt zonder tussenkomst van de overheid. Er werd bepaald dat zij dit geld deze keer onder andere wilden inzetten voor lantaarnpalen op zonne-energie op de kruispunten.
Het verblijf bij Bhim voelde meer als home-stay dan als vrijwilligerswerk, maar heeft ons weer veel geleerd over Nepal!

Kathmandu
En dan zijn we weer in het drukke Kathmandu.. Deze drukke toeristische omgeving heeft ook zo z'n voordelen: een lauwe douche en een zacht(er) bed voor het eerst in weken! Bbrr, maar wat is het koud hier, nog kouder dan in Chitwan. Overdag zo'n 10 graden en snachts iets minder, en dat betekent dat het binnen dus ook ongeveer zo koud is, omdat hier geen centrale verwarming bestaat. En mensen die hier wonen hebben dus ook geen warm water... Weer een besef hoe luxe wij het in Nederland hebben!
Ondertussen genieten we nog even van de chai, momo's, chapati's, alu paratha's, pakouda's, paneer, samosa's en al het andere lekkere eten. Zo vlak na de lunch beginnen we ons al af te vragen wat voor lekkers we die avond weer kunnen gaan eten.. :). Naast eten regelen we ook nog het een en ander hier. We moeten al ons geld voor Myanmar al pinnen en omwisselen naar dollars (geen pinautomaten in Myanmar...) en kopen we nog de nodige souvenirs die we samen met wat spullen naar huis sturen die we niet meer nodig zullen hebben. De ochtend bij het postkantoor was ook weer een geweldige beleving en typerend voor het land. Nadat we van een vrouw buiten 2 kartonnen dozen hebben gekocht (gewoon een oude, gebruikte die je bij ons in de supermarkt haalt), zijn wij klaar onze spullen te verzenden. Dan blijkt het postkantoor nog niet open te zijn, dus drinken we eerst maar eens een paar kopjes chai. Vervolgens vullen we een formulier in en gaat onze doos naar 'customs', de douane. Dit houdt in dat iemand die er uitziet als een toevallige voorbijganger een beetje in onze doos rommelt aan een tafel buiten. Vervolgens vullen we nog een formulier in en gaat onze doos naar de inpakafdeling. Een man scheurt een stuk stof af en naait deze vervolgens met de hand om onze doos heen zodat deze goed dicht blijft. Om het af te maken worden de naden verzegeld met kaarsvet en stempels. Nadat we aan een ander tafeltje hebben betaald voor het inpakken en de douane is onze doos klaar voor verzenden. Deze wordt gewogen en er wordt gecontroleert of de ontvanger en verzender vermeld staan. Dit hele systeem verschaft zo'n 10 mensen werk. Een procedure waarvoor er in Nederland hoogstens 2 mensen zouden worden aangenomen :-) Ja dit land is er meesterlijk goed in om kleine dingen heel groot en belangrijk te maken, en hele belangrijke grote dingen heel klein....
Na betaling en zo'n 1,5 uur later staan we weer buiten met een track en trace nummer. Na het zien van deze primitieve manier van verzending kunnen we dit bijna niet geloven. We gaan er maar vanuit dat het pakje goed aankomt thuis..:).

Dag Nepal! En nu is het dan tijd om Nepal te verlaten na hier 3 maanden te zijn geweest. Gek, maar we hebben ook zin om weer verder te reizen. Dag mooie bergen, lekker eten, lieve mensen en rammelige bussen. Bedankt Nepal voor je gastvrijheid en je wijze lessen. Tot ooit!

Tot de volgende update! Deze zal dus even duren vanwege het feit dat we in Myanmar dus geen internet zullen hebben.. We wensen iedereen een hele fijne kerst en oud & nieuw, we denken aan jullie.

Veel liefs voor nog een allerlaatste keer uit... Nepal!